JTP Groundwork: Modele Własnościowe dla Społeczności Energetycznych

Raport opracowany został przez zespół JTP Groundwork na potrzeby pomocy technicznej dla Departamentu Funduszu Sprawiedliwej Transformacji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego. Dokument autorstwa Wiktorii Beckmann oraz Marty Kąkol omawia rosnący rynek prosumentów w Polsce, zwłaszcza w województwie łódzkim, gdzie instalacje energii odnawialnej są powszechne. Podkreśla potrzebę większych zainstalowanych mocy, aby zaspokoić luki w produkcji energii, oraz przedstawia różne modele własnościowe, które mogą przynieść korzyści lokalnym społecznościom poprzez projekty energii odnawialnej (Str. 3).


Różne modele własnościowe mogą przynieść różnorodne korzyści społeczne, środowiskowe i ekonomiczne. Społeczności energetyczne mogą zwiększyć lokalną odporność, podnieść świadomość klimatyczną i walczyć z ubóstwem energetycznym. Przyczyniają się również do korzyści środowiskowych poprzez redukcję emisji CO2 i wspieranie lokalnych dostaw energii (Str. 4). Zalety ekonomiczne obejmują tworzenie miejsc pracy, obniżenie rachunków za energię oraz reinwestowanie zysków w lokalne inicjatywy (Str. 5).

W dokumencie znajdziemy klasyfikacje dwóch głównych grup modeli własnościowych: społeczności energetyczne i spółki komercyjne. Kluczowe formy społeczności energetycznych obejmują zbiorowych i wirtualnych prosumentów, spółdzielnie energetyczne, klastry energetyczne oraz społeczności energetyczne obywateli (Str. 6). Te modele mają na celu wsparcie lokalnego rozwoju energetycznego i zaangażowanie społeczności, podczas gdy struktury komercyjne umożliwiają większą generację zysków przy mniejszych ograniczeniach (Str. 6).

Najważniejsza charakterystyka i rozróżnienie społeczności energetycznych:

  • Zbiorowi i Wirtualni Prosumenci: To modele umożliwiające mieszkańcom budynków wielorodzinnych korzystanie z instalacji energii odnawialnej, z określonymi przepisami regulującymi ich działanie (Str. 7).
  • Spółdzielnie Energetyczne: To organizacje napędzane przez społeczność, które zarządzają produkcją i zużyciem energii, zapewniając lokalne korzyści i wspierając zaangażowanie społeczności (Str. 11).
  • Klastry Energetyczne: Te ułatwiają szersze działania poza produkcją energii, w tym dystrybucję i produkcję wodoru, i wymagają udziału lokalnych władz (Str. 12).
  • Społeczności Energetyczne Obywateli (OSE): Nowa forma współpracy, która umożliwia użytkownikom końcowym bezpośredni udział w produkcji i dystrybucji energii, oferując większą niezależność w porównaniu do spółdzielni (Str. 15).

Dokument przedstawia również różne typy spółek komercyjnych, które mogą realizować projekty energii odnawialnej, takie jak spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne. Te struktury mogą generować zyski przy jednoczesnym zaangażowaniu społeczności (Str. 21).